Als ze naar haar gezonde dochtertje Noor (1) kijkt, gaat er van alles door Catherine de Visser (30) heen. ‘Het idee dat de gynaecoloog een abortus adviseerde, vind ik heftig’, vertelt ze. Catherine had toxoplasmose. ‘Dit kon grote gevolgen hebben voor ons kindje. Maar in Nederland doen ze er niets aan.’ Ondanks alle zorgen, noemt Catherine dit de mooiste van haar drie zwangerschappen.
Drie dagen nadat Catherine ontdekt dat ze zwanger is, voelt ze een knobbel in haar borst. ‘Het bleek om een lymfeklier te gaan, maar een diagnose stellen was lastig. Daarom moesten de lymfeklieren operatief verwijderd worden’, legt Catherine uit. ‘Een week voor de geplande operatie werd ik wakker met spierpijn. Mijn gevoel zei dat het verband had met de knobbel en ik zocht informatie. Al snel stuitte ik op toxoplasmose’, vertelt ze. ‘Dat is een infectie die onder andere veroorzaakt wordt door een parasiet die in de ontlasting van katten kan zitten. En wij schaften onlangs een kitten aan.’
Griepachtig
Na bloedonderzoek blijkt Catherine inderdaad toxoplasmose te hebben. ‘Ik had hoge waardes en geen antistoffen. Mijn lichaam kon mijn kind dus niet beschermen. Dat maakte me bang. Door de griepachtige verschijnselen voelde ik me ook heel ziek. Ik was slechts zes weken zwanger en juist dan kan toxoplasmose grote gevolgen hebben voor het kindje, zoals blindheid, doofheid, andere ernstige afwijkingen aan het centraal zenuwstelsel en vroeggeboorte’, zegt Catherine. ‘Ik was over m’n toeren en wist niet meer hoe het verder moest. Ik kon nog één ding: bidden. Toen kwam er een rust, die niet meer wegging. Ook deze zwangerschap was een geschenk van God. De preek die we kort daarna hoorden, sloot daarbij aan en gaf ons de hele zwangerschap veel steun: ‘Weest in geen ding bezorgd’
Abortus
Catherine werd doorverwezen naar de gynaecoloog. ‘Hij vertelde dat we rekening moesten houden met ernstige afwijkingen en adviseerde ons meerdere keren abortus te overwegen. Dat was voor ons absoluut geen optie. Leven breek je niet af’, zegt Catherine stellig. ‘Bij mij kwam hierdoor een soort vechtlust naar boven. Vanaf dat moment wilde ik alles voor ons kindje doen.’ Tegelijkertijd had ze geen idee wat ze kon doen, aangezien in Nederland toxoplasmose niet behandeld wordt. ‘We ontdekten dat er in Brussel een professor is die gespecialiseerd is in infectieziekten, ook in toxoplasmose. Daar gingen we heen voor een second opinion. Ze adviseerden me om een speciale antibiotica in te nemen. Dit zou de overdracht van moeder op kind beperken. Het had direct effect. De knobbel verdween en ik voelde me veel beter.’
Wonder
Catherine kan moeilijk beschrijven wat er door haar heen ging toen de kleine Noor gezond geboren werd. ‘Ik voelde blijdschap en dankbaarheid. Wat een groot wonder is dit meisje!’, vertelt Catherine. De kleine Noor tijgert ondertussen over de grond en kijkt nieuwsgierig rond met haar glimoogjes. ‘Als ik haar zie, denk ik vaak aan het advies van de gynaecoloog. We hadden het nooit gedaan, maar hoeveel kinderen worden er wel omgebracht? Dat vind ik heel heftig. Als je kort zwanger bent, is het maar klein en pril. Er zijn nog geen armpjes en beentjes. Maar als ik nu naar mijn dochter kijk, weet ik dat zij toen zo klein en pril was, en desondanks waardevol! Het is waardevol dat de NPV zich inzet voor het prille leven. Maar ook dat je bij de NPV-Advieslijn terecht kunt met medisch-ethische vraagstukken die rondom zo’n zorgelijke zwangerschap spelen.’
De NPV is ambassadeur van het leven! We maken ons hard voor de beschermwaardigheid van ieder leven, vanaf het prille begin tot aan het levenseinde. Wanneer u dat nodig heeft, geven we persoonlijk advies over medisch-ethische dilemma’s. En onze duizenden vrijwilligers helpen iedereen die daaraan behoefte heeft.
Wilt u ons helpen om hiermee door te gaan? Word dan lid en ontvang een mooi abonnement of een ander cadeau naar keuze. Bent u al lid? Werf dan een lid voor de NPV en ontvang hetzelfde. U kunt hier lezen hoe de actie werkt.
1145 leden
