‘Hier kan geen professional tegenop!’

Hoe ervaart u als NPV-coördinator de coronatijd?

Ik vind het een bijzondere tijd. Heel onwerkelijk ook. Tegelijk ook de schrik: hoe gaan we om met onze kwetsbare hulpvragers?! Vaak nog zelfstandig wonend. Met of zonder hulp van de thuiszorg en familie. Velen met een psychische aandoening. We hebben veel met de hulpvragers en vrijwilligers overlegd. Wat willen ze? Wat zien ze zitten? Het is echt ‘zorg op maat’.

Hoe is uw rol als NPV-coördinator veranderd in deze coronatijd?

Het is steeds aftasten: kijken wat nodig is, aftasten wat kan. Enerzijds is er de angst voor het coronavirus, anderzijds de eenzaamheid. We hoorden zelfs een voorbeeld van een jonge man die het leven niet meer aan kon, waarschijnlijk als gevolg van eenzaamheid. We zien overbelaste mantelzorgers die het niet langer trekken.

Deze tijd vraagt ook om meer overleg. Overleg met andere organisaties, gemeenteambtenaren, thuiszorg, praktijkondersteuners. We zijn veel meer volwaardige partners van elkaar geworden. Corona heeft knelpunten blootgelegd die er zijn, namelijk: hoe bereiken we de burgers en hoe zetten we ze in?
In onze burgerlijke gemeente worden onze NPV-vrijwilligers écht gezien als burgers die oplossingen bieden, een helpende hand willen zijn. Vinden en verbinden … ik vind dat mooi om te doen!

Corona heeft knelpunten blootgelegd, namelijk: hoe bereiken we burgers en hoe zetten we ze in?

Heeft u nog mooie verhalen om te delen?

Ik denk aan een overbelaste mantelzorger die ook kostwinner is. Dat is een pittige combinatie. Als een buurtgenoot dan de hondjes uit kan laten en een andere buurtgenoot de tuin wil doen,  en weer een ander doet een timmerklusje… dan kan dat écht verschil maken in zo’n situatie!

Verder denk ik aan lieve vrijwilligers die als drietal om een vrouw, die psychiatrisch patiënte is, heen staan. Ook in coronatijd zijn ze steeds bereid om met haar te wandelen.

Of die jonge vrouw die gescheiden is, haar baan kwijt geraakt is en een burn-out heeft. Twee singles trekken in het weekend een poosje met haar op. Dat doet haar zo goed.

Verder zijn er heel veel aanvragen voor (hoog)bejaarde ‘heldere oudere vrouwen en mannen’, die nog thuis wonen. Ze hebben zo’n behoefte aan gezelschap! Een vrijwilliger kan met weinig tijd zo’n verschil maken!

Wat wilt u tenslotte als tip meegeven aan andere NPV-coördinatoren?

Het is een groot voorrecht dat we als christenen met zo’n groot netwerk om onze naaste heen mogen staan. Door soms eenvoudige problemen op te lossen en door creatief te denken. Hier kan geen professional tegenop! We hebben onze wortels in de maatschappij via onze christelijke netwerken over kerkmuren heen. ‘Je naaste liefhebben als jezelf’ wordt in elke kerk als opdracht gezien.
De hulpvraag verdelen over meerdere schouders en ook het eigen netwerk van de hulpvrager inzetten is de sleutel.

Maak je bekend bij thuiszorgorganisaties en praktijkondersteuners. Komt er toch geen hulpvraag los, ga dan ‘op zoek naar eenzaamheid’. Vraag bijvoorbeeld aan een verzorgingshuis of er bewoners zijn die nooit bezoek krijgen. Vind je dit moeilijk als NPV-afdeling en ligt het je niet om zo te werken? Zoek dan een paar vrouwen die dit wél zien zitten. Laat ze de uitdaging aangaan en voeg ze (tijdelijk) als coördinator toe.
Als je een poosje op deze manier werkt, dan ben je voor de andere organisaties een volwaardige en onmisbare partner!

‘Vraag bijvoorbeeld aan een verzorgingshuis of er mensen zijn die nooit bezoek krijgen.’

Er liggen zoveel kansen voor christenen om het verschil te maken. Het geeft ook zoveel levens- en arbeidsvreugde om dit te doen. Door het vrijwilligerswerk van de NPV gaat de kwaliteit van leven van onze naaste omhoog. O.a. van ouderen, die steeds langer zelfstandig thuis moeten blijven wonen, voor mensen met een psychiatrische achtergrond, jong en ouder.  Voor hen is het onmisbaar dat er vrijwilligers zijn met een luisterend oor.

Een vraag aan jonge vrouwen: zoek je een missie? Ga eens met een paar vriendinnen hiermee aan de slag. Door het werk te verdelen, hoeft het niet zwaar te zijn, en je laat zo zien wat het is om christen te zijn.